Ayaklarımın altından
çekiliyor kaldırımlar,
Her adımda bir adım
daha yaklaşmam gerekirken adına,
Çıkmaz sokaklar örülüyor
yokluğunun yollarına…
Yollar ki karlı ve
soğuk,
Yollar ki çetrefilli…
En büyük zevkimdi oysa;
Meşakketindeki
meşgalem…
Bakışlarındaki
yağmurdu;
Bendeki yangını
söndüren,
Söndürdükçe
alevlendiren…
Şimdi sen söyle;
Şehir mi yanan, yoksa
gözlerin mi şehri söndüren?
Sen susunca ışıklar
söner;
Sokakların sessiz
çığlıkları evlerine döner...
Ayaklarımın altından
çekiliyor kaldırımlar,
Çıkmaz şehirlerin
yağmurlu sokaklarında;
Gerisin geriye sana
uzaklaşırken…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder