Ey Yar!

Ey, fikri gül koklamış, zikri aşk kokan yar!

Tene değdirdiğin bakışlarından;

Ab-ı hayat akıyor sanki de yaşam veriyor ölüntüme…

Ey gecenin karanlığını ümit dolu gündüzlere çeviren yar !

Sanki yıldızları serdin, güneş gönlünün bahçesine de;

Umut tarlasında seyyah oldum; ay yüzünün sayesinde…

Ey yarenine sebeb-i nefes olan yar!

Senden bir adım kaçış, beni sana adın kadar yaklaştırdı da;

Diyemedim sözlerimi gözlerine; lisan-ı kalp ile…

Ey müdafa-i nefsimin birinci dereceden mesul’ü yar!

Yarasını açtığın dert; şifa bekler ellerinden,

Saçlarına değen yağmur; damlıyor gözlerimden…

Ey yolculuğun rotası, Aşk’ımın haritası yar!

Tayin et yönümü de yöneleyim kaderime;

Aşıklar dergahında şükredeyim kederime…